دلیریوم (Delirium) که به آن انسفالوپاتی (encephalopathy) نیز گفته می‌شود، یک حالت حاد گیجی است که با نوسانات در سطح هوشیاری، عدم توجه، یا تغییر در سطح هوشیاری و تفکر نامنظم همراه است. دلیریوم به طور تدریجی طی چند ساعت تا چند روز توسعه می‌یابد و می‌تواند برای روزها تا هفته‌ها ادامه یابد. بیمارانی که دارای نقایص شناختی زمینه‌ای هستند، افراد مسن‌تر و کسانی که ناتوانی‌های عملکردی دارند به دلیل کاهش ذخیره شناختی در معرض خطر بیشتری برای توسعه دلیریوم قرار دارند.

علل دلیریوم

علل دلیریوم بسیار گسترده‌اند و شامل عوامل سمی سیستمیک، متابولیک، تغذیه‌ای، عفونی، یا دارویی و همچنین اختلالات حاد مغزی (مانند سکته مغزی و تشنج) می‌شوند. دلیریوم به طور کلاسیک به عنوان یک حالت گذرا در نظر گرفته می‌شود، اگرچه همه بیماران به وضعیت پایه خود باز نمی‌گردند. دلیریوم می‌تواند به صورت هیپراکتیو، با تحریک روانی حرکتی و اختلالات عاطفی، یا به صورت هیپواکتیو ظاهر شود.

برای لیستی از علل دارویی احتمالی به جدول داده‌های واکنش دارویی مراجعه کنید. موضوع مرتبط: روان‌پریشی ناشی از دارو (Drug-induced psychosis).